W Katowicach powstała Śląsko-Małopolska Dolina Wodorowa

Śląsko-Małopolska Dolina Wodorowa będzie drugą w kolejności powstania i największa pod względem wielkości i potencjału dolina wodorowa w Polsce. Celem stowarzyszenia jest wspieranie rozwoju gospodarki wodorowej oraz dążenie do zbudowania gałęzi śląsko-małopolskiego przemysłu wodorowego.

Prace związane z tworzeniem Śląsko-Małopolskiej Doliny Wodorowej koordynuje Katowicki Oddział Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. Oddział prowadzi także nowopowstały ogólnopolski portal wodorowy h2poland.eu, na którym można znaleźć informacje na temat m.in. rozwoju dolin wodorowych w kraju.

Od samego początku również Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia angażuje się w działania, wspierające rozwój technologii wodorowej w naszym regionie. Podkreśla jego znaczenie nie tylko w kontekście paliwa alternatywnego, które może być wykorzystywane - zwłaszcza - w transporcie zawodowym, a więc i do zasilania autobusów komunikacji miejskiej, ale również w energetyce i ciepłownictwie.

Z badań prowadzonych na świecie wynika, że wodór może być wykorzystywany jako magazyn dla energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł. Jest to szczególnie istotne w kontekście konieczności transformacji energetycznej i systematycznego ograniczania produkcji prądu i ciepła z węgla. To również podstawowy aspekt działalności powstającej Śląsko-Małopolskiej Doliny Wodorowej.

W wodorze można zmagazynować energię na dni, gdy nie będzie świecić słońce i wiać wiatr. Takie wykorzystanie wodoru jako magazynu energii z OZE, może przyspieszyć zwiększenie udziału „zielonej energii” w krajowym miksie energetycznym. Będzie to stanowić rozwiązanie problemów dotyczących pewnej niestabilności tego typu źródła energii. Ta niestabilność wynika ze specyfiki OZE. Oznacza to, że przy sprzyjających warunkach atmosferycznych (gdy występuje duże nasłonecznienie paneli fotowoltaicznych, odpowiednia siła wiatru lub odpowiedni stan poziomu wód, potrzebny do napędzenia turbin) może być produkowana w ilościach zdecydowanie przewyższających zapotrzebowanie, ale gdy pogoda ulegnie zmianie - mogą wystąpić niedobory. Zmagazynowanie energii w wodorze może ustabilizować ten proces i zapewnić stałą dostawę - z bezpośredniej produkcji lub z magazynu wodoru.

­- Dla województwa śląskiego jest wysoce znaczące, że właśnie Śląsko-Małopolska Dolina Wodorowa może być właśnie tutaj i pracować na rzecz rozwoju innowacyjnej gospodarki. Za to Państwu ogromnie dziękuję, że podjęliście się tego działania, podjęliście się tego trudu. Mówimy tutaj o ogromnej współpracy na poziomie i naukowym, jak i biznesowym, czyli prywatnych przedsiębiorstw oraz administracyjnego wsparcia, którym jest zarówno ministerstwo, jak i agencje związane z ministerstwem, czy też z rządem - mówił wojewoda Jarosław Wieczorek podczas spotkania na którym powołano do życia projekt.

Patronat nad wydarzeniem objął Ireneusz Zyska Sekretarz Stanu, Pełnomocnik rządu ds. Odnawialnych Źródeł Energii, który wziął udział w wydarzeniu.

- Śląsko-Małopolska Dolina Wodorowa jest to realizacja polskiej strategii wodorowej, którą rząd premiera Mateusza Morawieckiego przyjął 2 listopada 2021 roku. To także realizacja strategii na rzecz odpowiedzialnego rozwoju premiera Mateusza Morawieckiego, gdzie już w 2017 roku premier zaznaczył filary rozwoju gospodarczego w oparciu o reindustrializację, budowę nowych kompetencji inteligentnych specjalizacji w obszarze przemysłu - to wielka szansa, aby w dobie transformacji gospodarczej, transformacji energetycznej Śląsk nadal pozostał tym bijącym sercem przemysłowym naszego kraju stwarzając nowe technologie, nowe możliwości w zakresie rozwoju gospodarczego, obniżenia emisyjności gospodarki i zwiększenia konkurencyjności poszczególnych firm i całej polskiej gospodarki - powiedział wiceminister Ireneusz Zyska.

- Celem stowarzyszenia jest wspieranie rozwoju gospodarki wodorowej oraz dążenie do zbudowania gałęzi śląsko-małopolskiego przemysłu wodorowego, w tym opartego o produkcję wodoru w procesie elektrolizy z wykorzystaniem energii produkowanej z instalacji OZE oraz jego wykorzystanie w energetyce, w tym cieplnej, transporcie i infrastrukturze oraz przemyśle - mówi Mirosław Skibski, dyrektor katowickiego oddziału Agencji Rozwoju Przemysłu, która będzie koordynować prace Doliny Wodorowej.

Autobusy na wodór wsparciem dla autobusów bateryjnych. Do 2024 roku pierwsze 20 w GZM

- Technologia wodorowa jest dla nas tym rodzajem innowacji, dzięki której nasz region w dobie transformacji energetycznej, a więc i restrukturyzacji gospodarczej, może rozwinąć się i wyspecjalizować w nowej branży - podkreśla Henryk Borczyk, wiceprzewodniczący zarządu GZM, który reprezentował Górnośląsko-Zagłębiowską Metropolię podczas uroczystości powołania Doliny Wodorowej.

- Dzięki temu, że już teraz uczestniczymy w tych pracach, mamy szansę na to, by stać się liderem w tym obszarze. Metropolia będzie też wkrótce jednym z pierwszych regionów w Polsce, gdzie regularne linie komunikacji miejskiej będą obsługiwane przez autobusy zasilane właśnie wodorem. To szczególne istotne, ponieważ nasz obszar jest bardzo zróżnicowany, co wpływa na charakter linii autobusowych - jedne jeżdżą na bardzo długich trasach, a inne na krótszych w pętli. To powoduje, że na jednych lepiej będą się sprawdzać autobusy bateryjne, a na innych autobusy wodorowe - wyjaśnia.

Autobusy bateryjne oraz wodorowe łączy jedno - są autobusami elektrycznymi, ale różnią się sposobem zasilania. Autobusy bateryjne posiadają ładowane akumulatory, zaś wodorowe posiadają mini elektrownię na pokładzie - dzięki zachodzącej reakcji chemicznej wodoru, w ogniwie paliwowym produkowany jest prąd zasilający autobus.

Dlatego też mówiąc o liniach kursujących na znacznych odległościach, trzeba mieć na uwadze, że autobusy wodorowe nie wymagają tak rozbudowanej sieci ładowarek, mają też większe zasięgi niż pojazdy na baterie litowo-jonowe.

Szacuje się, że czas tankowania autobusu na wodór jest porównywalny z czasem tankowania zwykłego autobusu i pozwali przejechać od ok. 350 do ok. 400 km. Pełne naładowanie autobusu bateryjnego - w zależności od typu, mocy baterii i rodzaju wykorzystywanej ładowarki - może zająć od ok. godziny do dwóch godzin, a zasięg takiego pojazdu to ok. 200 km.