Barbara Kopia z działu fotografii Muzeum Miejskiego w Tychach przybliża historię utworzenia i rozwoju OW Paprocany:

Jako sztuczny zbiornik wody, Jezioro Paprocańskie utworzono na potrzeby Huty Paprockiej w XVIII wieku w sąsiedztwie lasów Puszczy Pszczyńskiej we wsi Paprocany. Jezioro bogate w siedliska ryb, skorupiaków i ptactwa wodnego, od dawna przyciągało okolicznych mieszkańców w celach gospodarczych i rekreacyjnych.

W planach zagospodarowania powstającego miasta Tychy, pod koniec lat 50. XX w., przewidziano przekształcenie lasów paprocańskich w park leśny z ośrodkiem wypoczynkowym nad jeziorem. Budowę rozpoczęto w 1960 roku. Prace przy urządzaniu parku i budowie obiektów ośrodka przebiegały etapami głównie w czynie społecznym w ciągu 3 lat. Wyznaczono rejon kąpieliska z plażą, przystanią żeglarską i kajakową. Na terenie zielonym, częściowo ocienionym drzewami, wyznaczono alejki spacerowe, urządzono boiska sportowe i plac zabaw dla dzieci. W pasie najdalej oddalonym od jeziora usytuowano domki campingowe oraz pawilon z barem pod nazwą „Bar - Kawiarnia - Wypoczynek” oraz z zapleczem magazynowym na sprzęt i szatniami. Pawilon zaprojektował arch. Andrzej Czyżewski.

W okresie letnim, jezioro z zagospodarowanym ośrodkiem przyciągało żeglarzy, kajakarzy, wędkarzy oraz spacerowiczów i spragnionych kąpieli. Przez wiele lat, nad jeziorem miały swoje stanice ze sprzętem pływającym m.in. Związek Harcerstwa Polskiego, Liga Ochrony Kraju, Yacht Club Tychy oraz różne tyskie zakłady pracy.

W latach 1986-1992 zbiornik osuszono w ramach zabiegów rekultywacyjnych.

Na terenie ośrodka odbywały się różnego rodzaju festyny, spartakiady, imprezy artystyczne i rozrywkowe organizowane głównie przez zakłady pracy m.in. w ramach zielonych niedziel. Odbywały się także koncerty i festiwale m.in. w latach 1999-2008 Festiwal Muzyczny „Ku Przestrodze”. Obecnie ośrodek w zmodernizowanej formie stanowi atrakcję nie tylko dla mieszkańców.

Autorem fotografii jest Zygmunt Wieczorek - w latach 1960-1999 fotoreporter „Dziennika Zachodniego” oraz „Trybuny Robotniczej”. Rejestrował wydarzenia polityczne i społeczne na Śląsku. W Tychach, w latach 70. XX wieku dokumentował architekturę miasta, uroczystości miejskie, wizyty ważnych osobistości państwowych i partyjnych, rozwój przemysłu oraz wydarzenia sportowe.